Американскиот потпретседател Џеј Ди Венс ги спореди сегашните лидери на европските земји со тираните и автократите кои водеа репресивни режими низ Европа за време на Студената војна.
Гледам во Брисел, комесарите на Комисијата на ЕУ ги предупредија граѓаните дека имаат намера да ги затворат социјалните мрежи за време на граѓански немири во моментот кога ќе забележат нешто што тие го оценуваат како „говор од омраза“ или токму во земјата каде што полицијата изврши рации против граѓани осомничени за објавување антифеминистички коментари на интернет како дел од „борба против незадоволството“ на интернет.
Гледам во Шведска, каде што пред две недели владата осуди христијански активист за учество во палење на Куранот што резултираше со убиство на неговиот пријател. И како што застрашувачки забележа судијата во неговиот случај, шведските закони за наводна заштита на слободното изразување, всушност, не даваат – и јас цитирам – „слободна пропусница“ да се прави или каже било што без да се ризикува да се навреди групата што го има тоа верување.
И, можеби, најзагрижувачки, гледам на нашите многу драги пријатели, Обединетото Кралство, каде што отстапувањето од правата на совеста ги стави основните слободи на религиозните Британци, посебно тврдокорните. Пред нешто повеќе од две години, британската влада го обвини Адам Смит-Конор, 51-годишен физиотерапевт и армиски ветеран, за грозоморното злосторство што стоел на 50 метри од клиниката за абортус и молчејќи се молел три минути, не попречувал никого, не комуницирал со никого, само тивко се моли. Откако британската полиција го забележала и побарале да знаат за што се моли, Адам едноставно одговорил, се молел во име на неродениот син кој тој и неговата поранешна девојка го абортирале години пред тоа. Полицајците не беа трогнати. Адам беше прогласен за виновен за прекршување на новиот владин Закон за тампон зони, кој ја криминализира тивката молитва и други дејствија што можат да влијаат на одлуката на една личност на оддалеченост од 200 метри од објектот за абортус. Тој беше осуден да плати илјадници фунти како правни трошоци на обвинителството.
Сега, би сакал да можам да кажам дека ова е случајно, еднократен, луд пример на лошо напишан закон кој е донесен против едно лице. Но не. Минатиот октомври, пред само неколку месеци, шкотската влада почна да дистрибуира писма до граѓаните чии куќи се наоѓаат во таканаречените безбедни пристапни зони, предупредувајќи ги дека дури и приватната молитва во нивните домови може да биде прекршување на законот. Секако, владата ги повика читателите да ги пријават сите сограѓани осомничени за виновни за мисловно злосторство во Британија и низ Европа.
Се плашам, слободниот говор е во подем…